Na początku roku akademickiego rozpoczęliśmy kolejny etap rehabilitacji Milo. Ważne było aby fretka miała motywację do ruszania się. Taką motywacją byłaby druga fretka. Logiczne było, że nie kupimy malucha lecz adoptujemy freciszona z FAA (Fretkowa Akcja Adopcyjna) lub z schroniska. W połowie października dowiedziałam się, że w jednym ze schronisk jest fretka. Chora, łysa, wystraszona. Bardzo potrzebująca pomocy. Natychmiast po zakończeniu okresu kwarantanny Freteczka została adoptowana. Natychmiast trafiła do Pani Mileny gdzie rozpoczęliśmy leczenie. Kizia Paluszanka ma chore nadnercza. Na szczęście jest pod czułą opieką i wszystkie związane z tym problemy ustępują. Łysy ogonek, pupa, plecy i brzuch zarosły nowym futerkiem.
Większym problemem jest strach Kizi. Boi się mężczyzn i dzieci. Wzięta na ręce sztywnieje i dostaje drgawek. Możemy tylko domyślać się dlaczego tak się zachowuje. Nie znamy jej przeszłości. Trafiła do nas w wieku ok. 3 i 1/2 roku. Co przeszła wcześniej to jej bolesna tajemnica. Potrafi jednak troche opowiedzieć o sobie. Tuli sie do mnie, liże w ręce, wskakuje na kolana i wtula w ubranie. Jest niezwykle porządna. 100% kuwetowa i do tego pedantka. Wszystkie zabawki dzieci znosi do pudełek pod ich łóżkiem, Zbiera gumki, ołówki, laleczki, piłki...
Nie wiem tylko dlaczego ludzie ją wyrzucili??? Bo Kizia nie zginęła. Gdyby tak było - ktoś by ją szukał.
Robimy postępy. Poznajemy siebie. Kizia to wspaniała fretka. Teraz przed nami wytłumaczenie zazdrosnej Milutkiej, że mimo pojawienia się drugiej freteczki jest nadal naszą ukochaną Milutką.