Zyzio nie żyje.

Zyzio przyjechał do nas 24 maja, przywieziony przez Straż Miejską. Młodziutki ledwie 4-5 miesięczny szkrab. Wygłodzony, brudny, przerażony ze pękniętą kością w łapce. Ważył ciut ponad 40 deko. Drobinka taka ze zmierzwionym futerkiem. Odżył, wypiękniał, zmężniał. W połowie lipca pojechał do swojego wymarzonego domku do Lublina. Nie zagrzał tam miejsca zbyt długo. Zabił go nowotwór. Na USG z czerwca nie ma śladu zmian. We wtorek, kiedy rozpoczęto operację był wielkości węgierki. Zabił go w niecałe dwa miesiące. Nowotwór był tak fatalnie umiejscowiony i tak poplątany z naczyniami krwionośnymi, że nie było szansy na ratunek. uciskał na pęcherz, utrudniał siusianie, porażał jelita. Zyzio odszedł kochany. Jego Pani płacze i nie może znaleźć sobie miejsca w pustym domu. Wniósł wiele radości. Szkoda, że na tak krótko. Pochowany blisko swoich ludzi, którzy będą o nim myśleć. Zyziu biegnij przez tęczowy most do innych fretek. Żegnaj malutki rozrabiako, twoje pudełeczko stoi u nas przy szafie a Majeczka nieraz do niego wchodzi i śpi. Żegnaj mały rozrabiako. Kochamy Ciebie. Pani Beato z całego serca Wam współczuję i dziękuję za ogrom miłości jaką obdarzyliście Zyzia i za wielką troskę o niego do końca.